ای غمین زاشتیاق حضرت او،،، روزوشب مایل به زیارت او،،،توازاودورنیستی بالله،،،، قبره فی قلوب من والاه
 

^{متا سفانه وعاظ ومداحین از حضرت سیدالشهداء سلام الله علیه فقط روز عاشورا رابه خا طر می آورند ..شرایط سخت و جانکاهی که در روزعاشورا برآن حضرت و اهل بیتشان و یاران باوفایشان گذشت ،سنگ راآب می کند چه رسد به افراد بشر....معاویه لعنت الله علیه هم هنگامی که راه و رسم زند گی مولا علی علیه السلام راشنید اشک برچهره پلیدش جاری گشت ...باید اولا گفت کسانی که برای ائمه هدی مخصوصا سیدالشهداءسلام الله علیه مرثیه سرائی می کنند ،ذره ای در پی کسب منافعی نباشند که در غیر این به فرموده آن عارف بزرگ حاج ملا آقاجان ره  باقا تلا ن آن حضرت محشور خواهند شد... حال چند نفر را سراغ دارید که به مداحی و مر ثیه سرائی و ذکر مصیبت بپردازند وپول نگیرد ؟ ..
پس ویل ولهم ولهن ..}

^{و ثا نیا از پیش خود چیزی نگو یند و هر چی می گو یندمستند باشدو ... و نباید برداشت خود رابیان کنند که در غیراینصورت در بیان واقعیت رسیده خیا نت کر ده اند .....همه ما ها باید بعنوان گنهکاری که دست به دامان ائمه مخصوصا حضرت سید الشهدا سلام الله علیه دراز کرده ایم در مراسم عزاداری شر کت کنیم و نباید به عنوان مجنون و دیوانه آن حضر ت ادعائی داشته باشیم بلکه به عنوان گنا هکاری که اگر آنحضرت به دادش نر سد به قهقرای جهنم سقوط می کند، به آستان مقدس و شر یف آن حضرت استغا ثه کنیم.
همه مصیبت امام حسین علیه السلام را منحصر به عاشورا می دانند و لی باید گفت آنحضرت آن زمان که در سن کودکی صورتش را برکف پای مادرشهیده اش می گذاشت واشک می ریخت و از وداع با او درآن حالت بسیار غمباربود
 برادرش را می دید که بردست مادر بوسه می زند،زینب و ام کلثوم رادرگوشه ای بی مادرگریان می دید.پدر بزرگوارخویش (که هرجنگجوی عربی ازشنیدن نامش قالب تهی می کرد)را درحالی می دید که سربه دیوار گذاشته و می گرید و برای حفظ دین خدا آن دوملعون رابه حال خود آزاد گذاشته،
به آن حضرت چه گذشت ..آیا یک روزبدین صورت گذشت؟آیاهرلحظه و هرساعت و هرروز ازدوری مادرگرامی خویش نمی نالیدند؟در حالی که هیچ کس نبود آنان را تسلی دهد....آنها پدر بزرگوار خودرا تنها می دیدند .. تنها دیدن مردی که عالم دربرابرعظمت روح وجسم او کوچک است، بسیار سخت و طاقت فرسابود.
حضرت مهدی سلام الله علیه مصیبت همه آل طاها رادیده وبرآنها بسیارگریسته و سوخته ومی گرید تا آن زمان که خدای متعال سکان کشتی عالم رابه دست مبارکش دهد.آن زمان که حضرت قائم علیه السلام نیز منتظر آن روز است ...زمانی که غمها سرمی آید چون آنان که ظلم کرده اند و می کنند به هلا کت خواهندرسیدوغم ازدل اهلبیت علیهم السلام و دوستداران آنها رخت برخواهد بست.}

غدیر خم

        سکوت و سکوت و سکوت ، همه نگران و چشم انتظارند و چهره ی مهربان و مصمم پیامبر آرامش را در فضا می پراکند و آن هم که علی است، یار همیشگی رسول خدا ، چهره ش از همیشه زیباتر می درخشد و پیامبر صلوات الله علیه سخنش را آغاز می کند.

         حلاوت سخنانش باز هم جانهای عاشق را مست می کند و بناگاه ...این حرفها بوی هجران می دهد ، بوی جدایی ، دلها می لرزد ، چشم ها اشکبار می شود ، اما ...انگار فقط این نیست.

     پیامبر یکی را نزد خود می خواند ، دستهایشان مانند دلهایشان که سالها هم زبان اند ، بهم گره می خورد و پیامبر آخرین پیام را برای تکمیل دین الهی در غدیر خم به همه ی جانها فریاد می کند که :

                                           « من کنت مولا  ،  فهذا علی مولا »

   و سالها می گذرد ، هنوز هم طنین صدای پیامبر جان هر انسان آزاده ای را می لرزاند و تبسم را بر لبان هر عاشقی می نشاند .حالا دیگر پیامبر نیست علی هم نیست اما فرزند ایشان پسر دردانه ی حضرت زهرا سلام الله علیها مهدی موعود (عج) هنوز هم در غدیر خم منتظر بیعت من و توست تا شیعه شویم به معنای تمام کلمه !!

     سالروز اکمال دین الهی و روز قرارگیری افسر پادشاهی بر تارک مبارک امیرالمومنین (ع)  بر یگانه وارث ولایت امام علی ، حضرت اباصالح المهدی  « ارواح العالمین لتراب مقدمه فداه » و شیعیان راستین حضرتش مبارک باد !